Duszpasterstwo Rodzin

Historia

Początki naukowej refleksji nad rodziną w KUL związane są z Katedrą Psychologii Duszpasterskiej, która została powołana w 1958 roku, w ramach Sekcji Teologii Pastoralnej. Kierownictwo nad Katedrą zostało powierzone ks. prof. Józefowi Pastuszce. W 1966 roku zatrudniony został ks. dr Piotr Poręba, który po zatwierdzeniu habilitacji w 1967 roku otrzymał funkcję kierownika Katedry Psychologii Duszpasterskiej na Wydziale Teologii KUL.
    Rozwój Specjalizacji Duszpasterstwa Rodzin przebiegał w trzech etapach: pierwszy to powołanie Sekcji Duszpasterstwa Rodzin na Wydziale Teologii, drugi to przemianowanie na Specjalizację Duszpasterstwa Rodzin w Instytucie Teologii Pastoralnej oraz trzeci, gdy Specjalizacja Duszpasterstwa Rodzin w Instytucie Pastoralno-Katechetycznym została przemianowana na Katedrę Duszpasterstwa Rodzin.
    Formalnie Sekcja Duszpasterstwa Rodzin została powołana do istnienia na Wydziale Teologii decyzją Senatu KUL w 1970 roku. Tworzyły ją wówczas dwie katedry: Katedra Katechetyki i Katedra Psychologii Duszpasterskiej, działające na Wydziale Teologii KUL. Kierownikiem Katedry Psychologii Duszpasterskiej został ks. prof. dr hab. Piotr Poręba, który troszcząc się o rozwój Sekcji Duszpasterstwa Rodzin, zatrudnił do pracy naukowo-dydaktycznej ks. mgra Józefa Wilka.
   W 1973 roku Sekcja Duszpasterstwa Rodzin została przemianowana w Specjalizację Duszpasterstwa Rodzin i włączona do Instytutu Teologii Pastoralnej KUL. Rok później Katedra Psychologii Duszpasterskiej została zastąpiona, założoną przez ks. prof. dra hab. Piotra Porębę, Katedrą Pedagogiki Rodziny i funkcjonowała w Instytucie Teologii Pastoralnej do 2001 roku. Pracami Specjalizacji Duszpasterstwa Rodzin kierowali wówczas: w latach 1970-1981 ks. prof. dr hab. Piotr Poręba, jako kierownik Katedry Pedagogiki Rodziny; w latach 1982-1987 ks. prof. dr hab. Romuald Rak, jako kurator Katedry; w latach 1987-1996 ks. prof. dr hab. Józef Wilk, jako kierownik Katedry; w latach 1997-2009 ks. prof. dr hab. Ryszard Kamiński, jako kurator Katedry; od 2010 roku ks. prof. dr hab. Ryszard Kamiński, jako kierownik katedry.
     W 2001 roku Katedra Pedagogiki Rodziny, w związku z powstaniem katedry o takiej samej nazwie na Wydziale Nauk Społecznych KUL, została przemianowana na Katedrę Duszpasterstwa Rodzin. W tym samym roku Instytut Teologii Pastoralnej KUL został podzielony na Instytut Pastoralno-Katechetyczny i Instytut Liturgiczno-Homiletyczny. W skład Instytutu Pastoralno-Katechetycznego weszły trzy specjalizacje: Specjalizacja Teologii Praktycznej (3 Katedry – teologii pastoralnej ogólnej; teologii pastoralnej szczegółowej i socjologii religii); Specjalizacja Katechetyczna (2 Katedry – psychologiczno-pedagogiczna i katechetyki integralnej); Specjalizacja Duszpasterstwa Rodzin (1 Katedra – duszpasterstwa rodzin). Odpowiedzialnym za Specjalizację Duszpasterstwa Rodzin i kuratorem Katedry Duszpasterstwa Rodzin został dyrektor Instytutu Pastoralno-Katechetycznego, ks. prof. dr hab. R. Kamiński. W okresie działalności Instytutu Pastoralno-Katechetycznego (2001-2004) kadrę naukową Sekcji Duszpasterstwa Rodzin stanowili: ks. prof. dr hab. R. Kamiński (kurator), ks. dr A. Tomkiewicz (starszy wykładowca), dr B. Parysiewicz (adiunkt), ks. dr R. Bieleń (wykłady zlecone). W międzyczasie połączono Instytut Pastoralno-Katechetyczny i Instytut Liturgiczno-Homiletyczny tworząc Instytut Teologii Pastoralnej. Od 1 Października 2009 roku Instytut Teologii Pastoralnej został podzielony na Instytut Teologii Pastoralnej i Katechetyki oraz Instytut Liturgiki i Homiletyki. W skład Instytutu Teologii Pastoralnej i Katechetyki weszły cztery Specjalizacje: Teologii Praktycznej, Katechetyki, Duszpasterstwa Rodzin i Edukacji Medialnej. Funkcję dyrektora Instytutu Teologii Pastoralnej i Katechetyki pełnił wówczas ks. prof. dr hab. Ryszard Kamiński.

Obecnie dyrektorem Instytutu Teologii Pastoralnej i Katechetyki jest ks. prof. dr hab. Wiesław Przygoda. Kadrę naukową Specjalizacji Duszpasterstwa Rodzin KUL tworzą:  ks. dr hab. Jacek Goleń (kierownik katedry), ks. dr hab. Grzegorz Pyźlak, mgr Julia Sak.